top of page

Wat corona mij leerde

In deze blog heb ik het over mijn persoonlijke ervaring met het coronavirus. Ik realiseer dat dit een gevoelig onderwerp is en mijn medeleven gaat uit naar mensen die de afgelopen periode iemand hebben verloren aan covid-19 en zij die financieel dan wel mentaal in een lastige situatie zijn gekomen door het virus. Ik wens je toe dat je de ruimte kent om over deze ingrijpende veranderingen te praten en wil je aanmoedigen aan de bel te trekken als je daar graag meer ondersteuning in zou willen hebben. Wat hieronder staat is slechts wat het voor mij betekende, wie weet mag dat dan ook weer iets voor jou betekenen.


Een maand geleden bleek ik zelf corona te hebben. Een rare gewaarwording, want hoe zal dat bij mij gaan? De verhalen die rondgaan over het virus zijn niet bepaald hoopvol en het is makkelijk om je je daardoor mee te laten slepen.


Ik besloot om niet meer alles te lezen over corona en niet bij elke klacht te googelen op ‘covid en hoofdpijn’ of iets dergelijks. En dat hielp. Door het maar te laten gebeuren en af te wachten, werd ik rustiger kon ik me richten op datgene wat nodig was: slapen, goed eten, rusten en ontspannen.


Nu, bijna een maand later, ben ik gelukkig hersteld. Wel kamp ik nog met de nasleep van vermoeidheid en verlies van conditie. Vervelend, maar ook leerzaam: door mijn conditie word ik gedwongen om mijn energie te verdelen en inspanning te doseren. Voor iemand die normaal elke dag volplant, is dat een hele verandering. Niet meer de dag beginnen met een planning, maar rustig opstarten en kijken wat de dag brengt. Niet meer tijdens de ene activiteit al in gedachten bij het volgende zijn, maar aandacht hebben voor wat je doet. Niet meer op vrije dagen een lijstje afvinken, maar blij zijn met alles wat lukt. En boven alles: goed luisteren naar wat mijn lichaam me vertelt.



Zo lig ik nu midden op de dag met een kleedje op de bank. Aan de ene kant voelt het een beetje bejaard, aan de andere kant is het fijn. Ik heb al wel eens vaker een boek gelezen over de Benedictijnse leefregels, die neerkomen op: doe wat je doet met aandacht. Al heel lang is dat mijn streven, nu lukt het steeds beter. Eigenlijk ben ik dankbaar. Niet voor corona, want de realiteit is dat het virus voor veel mensen een stuk vervelender heeft uitgepakt dan voor mij. Maar dankbaar dat deze lastige situatie me ook weer nieuwe dingen geleerd heeft. Net zoals lastige situaties in het verleden en in de toekomst dat hebben gedaan en zullen blijven doen.

Commenti


bottom of page